เมื่อเสาร์ที่ผ่านมาเอาไก่ไปตีเทิดไท ไปแพ้เเบบน่าอาย กูว่ากูซื้อแพงแล้วนะทำไมถึงแพ้ง่ายจัง 555 แต่ก็ได้บทเรียนที่ดีๆ จากสนามครั้งนี้กลับมา นั่งดูไก่ของพี่ฉลองชัยฟาร์มชน 2 ล้าน เห็นว่าเป็นก๋อยหัวล่างมุดๆเข้าไป ครึ่งค่อนยกโดนพม่าตีหัวงี้สั่นไปสั่นมา แต่ความเป็นก๋อยหัวล่างถึงจะโดนพม่าเตะต่อยเเค่ไหนมันก็ทนได้ เพราะเป็นตำแหน่งที่จะเซฟตี้ได้ดีกว่าการเชิดหน้าให้พม่า แล้วในที่สุดเมื่อมันเข้าถึงตัวได้ก็ตีเปิดล่างอัดลำตัวไล่ขึ้นบนเข้าตาบอดสนิท และเก็บชัยชนะไปแค่อันกะหน่อย
.jpg)
ผมนั่งคุยกับคุณไก่นันตา เซียนดังเชียงใหม่ผู้บริหารสนามแม่ย่อยของเสี่ยกาเพื่อนรักผม น้าไก่คือผู้มีประสพการณ์เรื่องไก่ก๋อยหัวล่าง หันมาเเซวผม"เป็นไงๆพี่ไม่ชอบก๋อยหัวล่างกันไม่ใช่เหรอ 555 แล้วแกก็หัวเราะก่อนจะเดินไปรับติ้ป เพราะ ต่อ6 ต่อ7 มา จากพี่มานะที่บังให้น้องนุ่งบ้าง
ผมก็เลยกลับมาที่ซุ้ม เอาก๋อยหัวล่างเข้าปีก ลูกเจ้าเพ็ชรใหม่ที่เพิ่งจะโตเเละเพิ่งจะจับเลี้ยงชน มาปะทะกับเจ้าสาลูกถ่ายที่ผมเพาะเองที่บ้านสวนเชียงใหม่ ดีกรีเจ้าสาคือปีที่แล้วชน66,000ชนะส.ปราสาททองอันกว่าเหมือนกันครับ ตีบอดตั้งแต่ยกแรก ปีนี้เพิ่งจับเลี้ยงไปได้สองเดือนเลยต้องเซฟตี้พันเเข้งหนาๆปลำกันดูกับลูกเจ้าเพ็ชรใหม่ก๋อยหัวล่างแต่ห่างอายุและความเก๋ากันค่อนข้างมาก ภาพที่ออกมาเท่าที่เห็นนี่เเหละครับ
.jpg)
บทเรียนที่ได้รับคือ ถ้าจะหาก๋อยตีพม่าต้องหาหัวล่างแต่เข้าไก่ไวๆ เเข้งหนักๆ เลี้ยงให้แข็งให้ได้หน้า มึงตีกูได้ตีไปอย่าให้กูเข้าปะชิดได้ มึงตาย 555 ขอบคุณมากครับไก่ที่ให้สติ
ที่มา : Yuenyong Opakul
ข้อมูลภาพ : รัชกร เดชอุดมฟาร์ม อรุณแสงวิจิตร
(3).jpg)
.jpg)
.jpg)
